-
1 disenfranchise
['dɪsɪn'fræntʃaɪz]vt ( POL)pozbawiać (pozbawić perf) praw obywatelskich; ( COMM) pozbawiać (pozbawić perf) licencji or prawa wyłączności -
2 лишать
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• obrabować• obrabowywać• odebrać• ogałacać• ogołacać• pozbawiać• pozbawić• przegrać• przegrywać• rozczarować• speszyć• stracić• tracić• wynaradawiać• wyzuwać• zabrać• zabłądzić• zawieść• zgubić* * *odzierać перен., pozbawiać, wyzuwać -
3 deprive
[dɪ'praɪv]vtto deprive sb of sth — pozbawiać (pozbawić perf) kogoś czegoś
* * *((with of) to take something away from: They deprived him of food and drink.) pozbawiać- deprived -
4 rob
[rɔb]vtrabować (obrabować perf), okradać (okraść perf)to rob sb of sth — okradać (okraść perf) kogoś z czegoś ( fig) pozbawiać (pozbawić perf) kogoś czegoś
* * *[rob]past tense, past participle - robbed; verb1) (to steal from (a person, place etc): He robbed a bank / an old lady; I've been robbed!) (o)kraść, (ob)rabować2) ((with of) to take (something) away from; to deprive of: An accident robbed him of his sight at the age of 21.) pozbawić•- robber- robbery -
5 wind
I 1. [wɪnd] ninto/against the wind — pod wiatr
2. vtto get wind of sth ( fig) — zwietrzyć ( perf) coś
pozbawiać (pozbawić perf) tchuII 1. [waɪnd] pt, pp wound, vtthread, rope nawijać (nawinąć perf); bandage zawijać (zawinąć perf); clock, toy nakręcać (nakręcić perf)2. viPhrasal Verbs:- wind up* * *I 1. [wind] noun1) ((an) outdoor current of air: The wind is strong today; There wasn't much wind yesterday; Cold winds blow across the desert.) wiatr2) (breath: Climbing these stairs takes all the wind out of me.) dech3) (air or gas in the stomach or intestines: His stomach pains were due to wind.) wiatry, wzdęcie2. verb(to cause to be out of breath: The heavy blow winded him.) pozbawić tchu3. adjective((of a musical instrument) operated or played using air pressure, especially a person's breath.) dęty- windy- windiness
- windfall
- windmill
- windpipe
- windsurf
- windsurfer
- windsurfing
- windscreen
- windsock
- windsurf
- windsurfer
- windsurfing
- windswept
- get the wind up
- get wind of
- get one's second wind
- in the wind
- like the wind II past tense, past participle - wound; verb1) (to wrap round in coils: He wound the rope around his waist and began to climb.) owinąć2) (to make into a ball or coil: to wind wool.) zwijać3) ((of a road etc) to twist and turn: The road winds up the mountain.) wić się4) (to tighten the spring of (a clock, watch etc) by turning a knob, handle etc: I forgot to wind my watch.) nakręcić•- winder- winding
- wind up
- be/get wound up -
6 debilitate
[dɪ'bɪlɪteɪt]vtpozbawiać (pozbawić perf) sił, osłabiać (osłabić perf)* * *[di'biliteit](to make weak.) osłabiać- debility -
7 disillusion
[dɪsɪ'luːʒən] 1. vtpozbawiać (pozbawić perf) złudzeń2. n, see disillusionmentto become disillusioned (with) — pozbywać się (pozbyć się perf) złudzeń (co do +gen)
* * *[disi'lu:ʒən](to destroy the false but pleasant beliefs (held by a person): I hate to disillusion you, but your boss isn't the perfect person you think she is.) rozwiać złudzenia -
8 dispossess
['dɪspə'zɛs]vtto dispossess sb of sth — pozbawiać (pozbawić perf) kogoś czegoś
* * *[dispə'zes](to take (property) away from: He was dispossessed of all his lands.) wywłaszczyć -
9 knock out
vtperson pozbawiać (pozbawić perf) przytomności; drug zwalać (zwalić perf) z nóg; (BOXING) nokautować (znokautować perf); (in game, competition) eliminować (wyeliminować perf)* * *1) (to make unconscious by a blow, or (in boxing) unable to recover within the required time: The boxer knocked his opponent out in the third round.) znokautować2) (to defeat and cause to retire from a competition: That team knocked us out in the semi-finals (noun knock-out).) pobić, wyeliminować -
10 starve
[stɑːv] 1. vi( be very hungry) być wygłodzonym; ( to death) umierać (umrzeć perf) or ginąć (zginąć perf) z głodu2. vtto starve sb of sth — pozbawiać (pozbawić perf) kogoś czegoś
* * *1) (to (cause to) die, or suffer greatly, from hunger: In the drought, many people and animals starved (to death); They were accused of starving their prisoners.) przymierać głodem, głodzić2) (to be very hungry: Can't we have supper now? I'm starving.) umierać z głodu• -
11 divest
[daɪ'vɛst]vtto divest sb of — pozbawiać (pozbawić perf) kogoś +gen
to divest o.s. of — ( belief etc) wyzbywać się (wyzbyć się perf) +gen
-
12 strike off
vtname from list skreślać (skreślić perf); doctor, lawyer pozbawiać (pozbawić perf) prawa wykonywania zawodu -
13 лишить
глаг.• odebrać• pozbawiać• pozbawić• stracić• zabrać• zdejmować -
14 give away
vtmoney, prizes rozdawać (rozdać perf); opportunity pozbawiać się (pozbawić się perf) +gen; secret, information wyjawiać (wyjawić perf); bride poprowadzić ( perf) do ołtarza ( do pana młodego)* * *1) (to give etc (something) to someone (eg because one no longer wants it): I'm going to give all my money away.) rozdać2) (to cause or allow (information etc) to become known usually accidentally: He gave away our hiding-place (noun give-away: the lingering smell was a give-away).) wydać -
15 dénuer
1. ogołacać2. ogołocić3. pozbawiać4. pozbawić -
16 priver
1. brakować2. czego3. odebrać4. oswoić5. pozbawiać6. pozbawić -
17 gbà lôwô enirô lóyègbàloyè
1) odebrać2) pozbawiać3) pozbawić
См. также в других словарях:
pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez … Słownik języka polskiego
pozbawiać się – pozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać czegoś samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozbawiać się przyjemności, rozrywki. Pozbawić się środków do życia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozbawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pozbawiaćam, pozbawiaća, pozbawiaćają, pozbawiaćany {{/stl 8}}– pozbawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pozbawiaćwię, pozbawiaćwi, pozbawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś przestaje mieć coś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
inaktywować — ndk a. dk IV, inaktywowaćywuję, inaktywowaćywujesz, inaktywowaćował, inaktywowaćowany chem. «pozbawiać, pozbawić fermenty, surowice, antybiotyki itp. substancje ich aktywności, określonych właściwości czynnych (np. bakteriobójczych); hamować,… … Słownik języka polskiego
areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… … Słownik języka polskiego
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego